วิลเลียม เชกสเปียร์ อัจฉริยะกวีและนักเขียนบทละครผู้โด่งดัง ได้รับยกย่องทั่วไปว่าเป็นนักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ของอังกฤษและของโลกมักเรียกขานกันว่าเขาเป็นกวีแห่งชาติของอังกฤษ และ "Bard of Avon" (กวีแห่งเอวอน)
วิลเลียม เชกสเปียร์ เกิดเมื่อประมาณวันที่ 23 เมษายน ที่เมืองสเตรตฟอร์ด อัพพอน เอวอน แคว้นวอร์วิคไชว์ บิดาของเขา มีชื่อว่าจอห์น เชกสเปียร์ เป็นพ่อค้าทำถุงมือและทำปศุสัตว์และเป็นเทศมนตรีแห่งเมืองสเตรตฟอร์ด ส่วนมารดาของเขาคือแมรี่ อาร์เดน เขามีพี่น้องทั้งหมด 8 คน เขาเป็นบุตรคนที่ 3 เชกสเปียร์ แต่งงานเมื่ออายุ 18 ปี กัน แอนน์ แฮธาเวย์ ซึ่งมีอายุมากกว่าเขา 8 ปี ทั้งคู่มีลูกด้วยกันสามคน
ต่อมาเชกเปียร์ได้เดินทางจากบ้านเกิดเข้าสู่กรุงลอนดอน สาเหตุของการออกจากบ้านเกิดของเขามีการสันนิษฐานหลายอย่าง บ้างก็บอกว่าเพราะบิดาของเขาประสบปัญหาด้านการเงินจึงทำให้เขาต้องออกมาเพื่อหางานทำ ต่อมาในปี ค.ศ. 1585-1592 เขาได้ไปสังกัดอยู่กับคณะละครของลอร์ดแชมเบอร์เลน (Lord Chamberlain) เขาประสบความสำเร็จในการเป็นนักแสดงในกรุงลอนดอน รวมถึงการเป็นนักเขียน ชื่อเสียงของเขาเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลาย ซึ่งในปี ค.ศ. 1591 เขาได้เขียนบทละครเรื่องแรก คือ Love’s Labour’s Lost ซึ่งเป็นเรื่องที่รวมเอาข้อสังเกตต่างๆ เกี่ยวกับแฟชั่นในกรุงลอนดอน ความคิดตลกๆ วิธีการพูดและการล้อเลียนคำพูดต่างๆ ในสมัยนั้น
กล่าวกันว่าหลังจากที่เขาประสบความสำเร็จแล้ว เขาได้เข้าเป็นหุ้นส่วนกับโรงละครชื่อเดอะโกลบ (The Globe) จนทำให้มีฐานะมั่งคั่ง ซึ่งต่อมารู้จักกันในนามThe King's Men และในคณะผู้ร่วมก่อตั้งคณะละครมีริชาร์ด เบอร์เบจ นักแสดงละครโศกนาฎกรรมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในยุดร่วมอยู่ด้วย ความสำเร็จของเชกสเปียร์นั้นทำให้เขากลับมาซื้อบ้านอยู่ที่สเตรตฟอร์ด และได้ย้ายกลับมาใช้ชีวิตหลังเกษียณที่นี่ ในปี ค.ศ.1612 จนเสียชีวิต เมื่อวันที่ 23เมษายน ค.ศ.1616
เชกสเปียร์เป็นกวีและนักเขียนบทละครที่ได้รับการยกย่องและมีชื่อเสียงของยุคสมัยนั้น งานเขียนของเขาที่ยังหลงเหลืออยู่ ประกอบด้วยบทละคร 38 เรื่อง กวีนิพนธ์แบบซอนเน็ต 154 เรื่อง กวีนิพนธ์อย่างยาว 2 เรื่อง และบทกวีแบบอื่นๆ อีกหลายชุด ซึ่งผลงานของเชกสเปียร์นั้นจะแสดงออกถึงความเข้าใจในธรรมชาติของมนุษย์ เป็นแนวความคิด และอารมณ์ การดิ้นรนต่อสู้ของมนุษย์ทุกประเภท ตั้งแต่กษัตริย์ นักรบ โจร คนโง่ นักฆ่า และเรื่องของความรัก ผลงานของเชคสเปียร์แบ่งออกได้เป็น 3 กลุ่ม ได้แก่: เรื่องเศร้า เรื่องตลกขบขัน และเรื่องเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ บทละครเรื่องแรกที่แสดงถึงความสามารถทางการประพันธ์ของเชกสเปียร์ได้อย่างแท้จริง คือ โรมิโอกับจูเลียต
นอกจากนี้เขาได้เขียนร่วมกับนักเขียนคนอื่นอย่าง คริสโตเฟอร์ มาร์โลว์ (Christopher Marlowe) ซึ่งเป็นนักเขียนบทละครที่มีชื่อเสียงอีกคนหนึ่งในสมัยนั้น อย่างเช่นเรื่อง Henry IV, Richard II และ Richard III และละครลำดับสุดท้ายที่เชกสเปียร์ผลิตออกมาก็คือเรื่อง The Tempest
แต่ผลงานบทประพันธ์ของเชกสเปียร์ ยังมีข้อถกเถียงกันในหมู่ผู้ศึกษาบทละครของเชคสเปียร์ ว่าผลงานของเขาอาจเป็นการเขียนโดยกลุ่มนักเขียน ในยุคเอลิซาบีธัน และอาจเป็นผลงานของนักเขียนคนอื่นๆ เช่น ฟรานซิส เบคอน หรือ คริสโตฟอร์ มาร์โลว์ ซึ่งปัจจุบันก็ยังหาข้อยุติไม่ได้ แต่ผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่ยังคงเชื่อว่าผลงานเหล่านี้เป็นของเชคสเปียร์
อ้างอิง
วิลเลียม เชคสเปียร์กวีเอก.... จากบล็อก โอเคเนชั่น oknation.net . สืบค้นเมื่อ 28 มกราคม พ.ศ.2557, จาก http://www.oknation.net/blog/print.php?id=205711
วิลเลียม เช็คสเปียร์ (William Shakespeare) - หน้าบ้านจอมยุทธ. สืบค้นเมื่อ 28 มกราคม พ.ศ.2557, จาก http://www.baanjomyut.com/library_2/extension-3/william_shakespeare/index.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น