ตำนานคนแคระ (Dwarf)

โดย ภวิสสติ ศรีเมืองทอง

จากตำนานนิยายปรัมปราชื่อดังหลายๆเรื่องที่เกี่ยวกับสิ่งมหัศจรรย์ จะต้องมีเนื้อเรื่องของชนเผ่าหนึ่งที่มีความสามารถด้านการช่าง มีฝีมือในการทำอาวุธ ถึงแม้จะรูปร่างที่เตี้ยแต่เต็มไปด้วยความสามารถซึ่งจะเห็นได้จากภาพยนต์ฟอร์มยักษ์หลายๆ เรื่องที่ได้ทำเนื้อถึงกับชนเผ่านี้ ซึ่งถือได้ว่าเป็นตัวละครสำคัญในหนังเลยก็ว่าได้

“คนแคระ”(Dwarf) เป็นสิ่งมีชีวิตที่ปรากฏในตำนานนิยายปรัมปราในกลุ่มประเทศสแกนดิเนเวียและเยอรมันซึ่งจะปรากฏในเทพนิยาย นิยายแฟนตาซีหรือว่าพวกเกมอาร์พีจี ซึ่งคนแคระจะมีพรสวรรค์พิเศษโดยเฉพาะที่เกี่ยวกับด้านการทำเหมืองและการทำโลหะ แนวคิดที่เกี่ยวกับการกำเนิดตำนานของคนแคระไม่สามารถระบุได้แต่แหล่งกำเนิดที่ใกล้เคียงที่สุดเท่าที่สามารถค้นพบคือตำนานตลาดของ เจอร์ เมนิก ที่สืบทอดมาจากตำนานนอร์ธ แต่ก็ยังหาหลักฐานได้ยากเพราะมีหลายรูปแบบเรื่องราวที่พูดถึงต่อๆ กันมา ทำให้เรื่องคนแคระเปลี่ยนไป ทำให้คนแคระกลายเป็นตัวตลกขึ้นและเชื่อถือเรื่องโชคลาง


ที่มา: https://houseofgeekery.com/

ลักษณะภายนอกของคนแคระจะมีลักษณะคล้ายมนุษย์ โดยวิเคราะห์ตามลักษณะตามธรรมชาติจากข้อมูลที่เก่าแก่ของคนแคระเชื่อได้ว่าในยุคแรกนั่นแหละคนแก่มีความสูงพอกันกับมนุษย์ แต่ต่อมาปัจจบันคนแคระจะมีลักษณะเตี้ยแคระ ตัวท้วมตัน ซึ่งบทบาทของคนแคระในตำนานนั้นจะเกี่ยว กับเรื่อง ความตาย มีสีผิวซีด ผมเข้ม นับถือลัทธิภูติผี ซึ่งจะสอดคล้องกันกับเรื่องความตาย บางครั้งก็เหมือนกับพวก “Vaettir” หรือจิตวิญญานแห่งธรรมชาติซึ่งก็คือเอลฟ์

อายุไขของคนแคระ เฉลี่ย 250 ปี ซึ่งในนิยายปัจจุบันหรือภาพยนต์ความสูงของคนแคระนั้นจะสูงกว่าเอวมนุษย์เพียงนิดเดียว หรือประมาน 120-150 เซนติเมตร

รวมถึงการใช้ชีวิตใต้พื้นดินของพวกคนแคระ เมื่อตำนานปรัมปราของคนแคระที่พัฒนาการต่อกันมาทำให้มีความเปลี่ยนแปลงที่สำคัญคือ การทำให้คนแคระมีความลึกลับมากขึ้น ดูน่าขบขันและมีรูปร่างเตี้ยลงจนน่าเกลียดตามภาพลักษณ์ในยุคใหม่ รวมถึงการใช้ชีวิตใต้พื้นดินของคนแคระก็โดดเด่นขึ้น แต่เนื่องจากคนแคระมีชื่อเสียงในการสร้างของวิเศษในตำนานมากมาย เพราะว่าคนแคระนั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีทักษะในด้านโลหะสูงมาก ซึ่งปรากฏในเทพนิยายหรือนิทานพื้นบ้านในยุคหลังมากขึ้น นอกจากนั้นคนแคระในยุคใหม่มีความเจ้าเล่ห์แสนกลมากขึ้นซึ่งเพิ่มเติมไปจากคนแคระตั้งแต่ยุคแรก จึงทำให้คนแคระในยุคใหม่ มีลักษณะเฉพาะตัวคือ ผมดก มีร่างกายที่เตี้ยแคระ แต่มีความสามารถในการทำเหมืองและการทำโลหะสูง แต่นี่ก็เป็นเพียงส่วนหนึ่งเพราะประวัติศาสตร์และของที่ของแต่ละท้องถิ่น นั้นทำให้คนแคระนั้นแตกต่างออกไป แล้วแต่ตำนานของแต่ละที่นั้น


ที่มา: https://th.wikipedia.org/

คนแคระในจินตนิยาย ของ เจ. อาร์. อาร์. โทลคีน มีลักษณะที่ เตี้ย ตัวล่ำ มีหนวดเคราที่ยาว และเป็นช่างที่ชำนาญ คนแคระจะเรียกตัวเองว่า คาซัค เป็นชื่อที่เทพอาวเลตั้งให้ซึ่งเป็นเทพแห่งการช่าง แต่พวกเอลฟ์จะเรียกว่า เนากริม ซึ่งมีความหมายว่า ชนผู้ไม่เติบโตอีกแล้ว

อาวเล สร้างคนแคระขึ้นในยุคเมลคอร์กำลังเรืองอำนาจสร้างความวุ่นวายอยู่บนโลก ดังนั้นพระองค์จึงสร้างให้คนแคระมีความทรหดอดทนไม่ตกอยู่ภายใต้อำนาจชั่วร้ายโดยง่าย

ซึ่งคนแคระในวรรณกรรมของ โทลคินนั้น จะพบได้ในเรื่อง เดอะฮอบบิท เดอะลอร์ดออฟเดอะริงส์ ตำนานบุตรแห่งฮูริน ฯลฯ

คนแคระที่เทพเจ้าอาวเลสร้างขึ้นครั้งแรก มีจำนวนเจ็ดคน ได้ชื่อว่าเป็นบิดาของคนแคระ โดยมี ดูรินผู้อมตะ (Durin the Deathless) เป็นคนแคระที่มีอาวุโสสูงสุด ผู้ริเริ่มการก่อตั้งอาณาจักรคนแคระบนโลก ที่มหานครใต้ขุนเขา ต้นตระกูลอีกสองคนไปตั้งอาณาจักรของตัวเองที่ทางตะวันตกของมิดเดิลเอิร์ธ ส่วนอีกสี่คนที่เหลือไปตั้งอาณาจักรที่ดินแดนตะวันออกไกลของมิดเดิลเอิร์ธ

คนแคระแบ่งออกได้เป็นสามตระกูลใหญ่ คือ ลองเบียร์ด ไฟร์เบียร์ด และ บรอดบีม คนแคระในตระกูลลองเบียร์ด บางครั้งเรียกว่า พลเมืองของดูริน มีจำนวนมากที่สุดและมีบทบาทอยู่มากในยุคที่สาม คนแคระทั้งสามตระกูลปกครองอาณาจักรต่าง ๆ ในมิดเดิลเอิร์ธดังนี้
• โนกร็อด อาณาจักรคนแคระในยุคที่หนึ่ง เมืองของคนแคระสายวงศ์ ไฟร์เบียร์ด
• เบเลกอสต์ อาณาจักรคนแคระในยุคที่หนึ่ง เมืองของคนแคระสายวงศ์ บรอดบีม
• คาซัดดูม หรือ มอเรีย อาณาจักรคนแคระแห่งแรก ตั้งขึ้นตั้งแต่ยุคที่หนึ่ง เมืองของคนแคระสายวงศ์ ลองเบียร์ด
• เอเรบอร์ หรือภูเขาโลนลี่ อาณาจักรคนแคระที่ตั้งขึ้นในยุคที่สาม แยกตัวออกมาจากคาซัดดูม พลเมืองจึงเป็นตระกูล ลองเบียร์ด เช่นกัน
นอกจากนี้ยังมีเผ่าพันธุ์เล็ก ๆ ของคนแคระอีกกลุ่มหนึ่ง คือ คนแคระค่อม (Petty Dwarves) ภาษาซินดารินเรียกว่า นอยกิธนิบิน ปรากฏในงานเขียนเรื่อง ตำนานบุตรแห่งฮูริน ตำนานเล่าว่าพวกเขาถูกเนรเทศออกจากอาณาจักรของคนแคระด้วยความผิดอย่างใดอย่างหนึ่ง ต้องเร่ร่อนไปในดินแดนเบเลริอันด์ นานไปฝีมือช่างก็ด้อยลง ร่างก็เล็กแกร็นลง จนต้องหาเลี้ยงชีพด้วยการขุดของป่าและด้วยการลักขโมย คนแคระค่อมคนสุดท้ายที่ปรากฏในตำนานคือ มีม


ภาษา คุซดุล

ภาษาของคนแคระ คือ คุซดุล (Khuzdul) เป็นภาษาที่เข้าใจเฉพาะของเผ่าคนแคระด้วยกันเอง เอาไว้เพื่อติดต่อกัน คนแคระจะถนัดการใช้อาวุธจำพวกขวาน แต่ก็มีความสามารถในการสร้างอาวุธที่ยอดเยี่ยม และการที่คนแคระอาศัยอญุ่ใต้ภูเขาจึงทำให้ไม่สามารถทำการเกษตรได้ อาหารของคนแคระจึงได้มาจากการซื้อขายแลกเปลี่ยนกับเอลฟ์

อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่ภาพที่ติดตาคนทั่วไปเกี่ยวกับคนแคระ คือเป็นชนเผ่าที่มีความสามารถในการทำเหมืองผลิตอาวุธซึ่งมาจากหนังดังเรื่อง the lord of the ring ซึ่งเป็นตัวละครที่มีบทบาทมาก และในปัจจุบันยังมีเรื่อง the Hobbit ที่ทำให้คนแคระในตำนานของโทลคินไปอยู่ในความทรงจำของใครหลายๆคน



อ้างอิง


World of history.เปิดตำนานคนแคระ.(online),สืบค้นเมื่อวันที่ 25/9/2559,จาก: http://writer.dek-d.com/citiphte/story/viewlongc.php?id=399131&chapter=34

วิกิพีเดีย.คนแคระ(มิดเดิลเอิร์ท).(online),สืบค้นเมื่อวันที่ 26/12/2559,จาก: https://th.wikipedia.org/

เผ่าต่างๆในเรื่อง LOTR.(online),สืบค้นเมื่อวันที่ 26/12/2559,จาก: http://pantip.com/topic/30012390

ตำนาน เรื่องเล่า เรื่องผี สยองขวัญ.คนแคระ(Dwarf).(online),สืบค้นเมื่อวันที่ 26/12/2559, จาก: http://storylegendsth.blogspot.com/2014/09/dwarf.html

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น