อาณาจักรเกาหลีโบราณ โกโชซอน

ไม่ระบุชื่อ | 12:12 | |
โดย อัจฉรา แสนทีสุข

ภาพยนตร์ชุดที่บันทึกเรื่องราวประวัติศาสตร์ของประเทศเกาหลีนั้นเป็นที่นิยมเป็นอย่างมาก โดยเผยแพร่วัฒนธรรมต่างๆ ผ่านทางเนื้อเรื่องเพื่อให้ผู้ชมได้เข้าถึงเรื่องราวประวัติศาสตร์ผ่านทางจอภาพ เป็นที่น่าสนใจว่าหากเรารู้เรื่องเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ในยุคนั้นๆ อาณาจักรนั้นๆ จะทำให้เราเข้าใจเนื้อหาเรื่องราวของภาพยนตร์เหล่านั้นได้ดียิ่งขึ้นหรือไม่ จะดียิ่งถ้าได้ถ่ายทอดเรื่องราวของเกาหลีโบราณสักเรื่อง และหวังว่าจะเป็นประโยชน์แก่ผู้เข้าชมบทความนี้ โดยเรื่องราวที่เล่าผ่านบทความนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับอาณาจักรเกาหลีโบราณ โกโชซอน



“โกโซซอน” เป็นคำที่ใช้เรียกกันในปัจจุบัน หมายถึงอาณาจักรเกาหลีโบราณซึ่งเมื่อครั้งอดีตตามการเรียกขานของทันกุน (ตำนานผู้สร้างอาณาจักรโชซอนโบราณ) และในบันทึกได้รู้จักกันในนามของ “โชซอน” และชาวเกาหลีโบราณมีความเชื่อในตำนานเทพเจ้าว่าเทพสูงสุด คือ ยุลเรียล เป็นผู้ให้กำเนิดเทวีมาโกะ เทวีมาโกะก็ได้ให้กำเนิดเทวีอีก 2 องค์ คือ กุงวี และโชวี และทั้งสององค์ก็ได้ให้กำเนิดเทวดาหญิงชายหนึ่งคู่ เป็นต้นกำเนิดเหล่าเทวดาต่างๆ ให้กำเนิดขึ้นสืบต่อโดยอาศัยอยู่ในเขตคามสวรรค์ที่เรียกว่า มาโกซุง ต่อมานั้น ยุลเรียลได้ทรงสร้างแผ่นดินและมหาสมุทร โดยประกอบขึ้นจากธาตุทั้ง 5 คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ และอากาศ (ธาตุทั้ง 5 นี้ปรากฏอยู่บนธงชาติของเกาหลีใต้ ล้อมรอบสัญลักษณ์ ยิน หยาง อันหมายถึงสิ่งแทนสวรรค์และโลกหรือแผ่นดิน) ธาตุทั้ง 5 นี้ก็คือบ่อเกิดที่ทำให้เกิดสรรพสิ่งรวมถึงสิ่งมีชีวิตทั้งหมดขึ้นบนโลกขยายเผ่าพันธุ์สืบต่อมา


ที่มา : https://m.terms.naver.com/

ตำนานการสร้างประเทศเกาหลีในยุคเริ่มแรกชื่อว่า โชซอน แต่ในประวัติศาสตร์ราชวงศ์สุดท้ายก่อนที่ประเทศเกาหลีจะเข้าสู่ยุคสมัยใหม่ก็ได้เรียกขานว่า โชซอนเช่นเดียวกัน ดังนั้นจึงมีการเรียกอาณาจักรเกาหลีเริ่มแรกว่าโกโชซอน ซึ่ง “โก” นั้นแปลว่าโบราณหรือเก่า ซึ่งเมื่อรวมกันแล้วจึงแปลว่าโซชอนโบราณ

ยุคสมัยของโกโชซอนนี้อยู่ในช่วงของยุคสำริดและก้าวสู่ยุคเหล็กตอนปลาย มีการอ้างอิงจากการค้นพบเครื่องมือเครื่องใช้ของชาวโกโชซอน โดยสมัยโกโชซอนนั้นเริ่มตั้งแต่ 2333 ไปจนถึง 108 ปีก่อนคริสตศักราช

กลุ่มคนที่หลั่งไหลเข้ามาจากจีนนั้น มีการสร้างอาณาจักรโชซอนโบราณ ที่ผสมผสานทางชาติพันธุ์กับพวกชนเผ่าพื้นเมืองทั้งเหนือและใต้เดิม โดยที่มีการนำศิลปะวิทยาการและเทคโนโลยีเข้ามาเปลี่ยนแปลงความเป็นอยู่ของชนพื้นเมืองเดิม จากที่เคยอยู่อาศัยในถ้ำ ก็เปลี่ยนแปลงเป็นการสร้างบ้านเรือนด้วยไม้และระบบปล่องไฟในฤดูหนาว การเกษตรกรรมทำไร่ทำนา การเลี้ยงตัวไหม การทอผ้า การถลุงเหล็ก และประเพณีการฝังศพแบบเนินดินหรือการทำฮวงซุ้ยแบบเดียวกันกับประเพณีของชาวจีน

อีกทั้งอาณาจักรโกโชซอนมีการจัดระบบการปกครองและสร้างระบบกฎหมายขึ้นเป็นครั้งแรก ๆ ในระหว่างความรุ่งเรืองอันยาวนานกว่า 900 ปี

การตั้งถิ่นฐานนับเป็นอาณาจักรแห่งแรกที่ตั้งอยู่ตอนใต้ของแมนจูเรียและอยู่ทางตอนเหนือของคาบสมุทรเกาหลี ชาวโกโชซอนอยู่กันเป็นชุมชนซึ่งมีการเกษตรกรรมและเพราะปลูกเพื่อยังชีพ บันทึกของจีนได้กล่าวว่าโกโชซอนเป็น นักรบคนเถื่อนแห่งตะวันออก ซึ่งสมัยราชวงศ์โจว โกโชซอนอยู่ใกล้กับแมนจูเรียมีพื้นที่ติดต่อกันจึงถูกเรียกรวมไปกับคนเถื่อนนอกที่ราบภาคกลางของจีน

ในบันทึกของแคว้นฉีราชวงศ์โจวมีการติดต่อสัมพันธ์กันระหว่างแคว้นฉีและโกโชซอน และเมื่อเกิดสงครามระหว่างรัฐช่วงปลายราชวงศ์โจวก็ได้มีการอพยพเข้ามาในโกโชซอนเป็นจำนวนมาก



บันทึกประวัติศาสตร์อีกเล่มคือ ฮวานดาน โกกี เป็นบันทึกของเกาหลี มีเรื่องราวที่แตกต่างกันออกไปคือในประวัติศาสตร์ผู้สืบบัลลังก์ต่อจากยุคสมัยของทันกุน วังกอม เป็นโอรสของทันกุน วังกอม ชื่อว่าดันกุน ปูรู ในปี 2240 ก่อนคริสตศักราช  โดยที่ว่ากันก่อนที่ดันกุน ปูรูจะสืบทอดบัลลังก์นั้นพระบิดาได้ส่งไปเมืองจีนและได้พบกับเซี่ยหยู ซึ่งดันกุน ปูรูได้บอกวิธีการสร้างฝายทดน้ำให้แก่เซี่ยหยูเพื่อแก้ปัญหาให้แก่ประชาชนจนเซี่ยหยูได้เป็นกษัตริย์ต้นราชวงเซี่ย บันทึกนี้กล่าวไว้อีกว่ามีกษัตริย์อีก 45 พระองค์ที่ได้ครองราชย์สืบต่อกันตั้งแต่ 2333 ปีก่อนคริสตศักราช ถึง 237 ปีก่อนคริสศักราช

อย่างไรก็ตามบันทึกของจีนนั้นได้กล่าวถึงเรื่องราวของ “จี้จื่อ” โดยที่เกาหลีเรียกขานกันว่า “กีจา” ได้เดินทางไปยังโกโชซอน 507 ปีก่อนคริสตศักราช และได้ขึ้นครองราชย์ในโกโชซอน ในประวัติศาสตร์จีนกล่าวถึงจี้จื่อว่าเป็นอาจารย์ของตี้ชิงกษัตริย์องค์สุดท้ายของราชวงศ์ชาง จี้จื่อถูกขังด้วยความที่กษัตริย์นั้นเกิดความไม่พอพระทัย ต่อมาเนื่องจากราชวงศ์ชางได้ล่มสลายโจวอู๋หวังจึ้งได้ปล่อยตัวของจี้จื่อและเนรเทศออกนอกเมืองจีน จี้จื่อได้พาคนออกจากเมืองจีนไปด้วยจำนวน 5000 คน และได้เดินทางมาจนถึงโกโชซอน ด้วยความที่เป็นผู้รอบรู้จึงได้ตำแหน่งขุนนางไป และได้เป็นกษัตริย์ต้นราชวงศ์ซึ่งเรียกว่า “กีจาโชซอน”


ที่มา : https://m.blog.naver.com/

เนื่องด้วยบันทึกทั้งสองฝั่งนั้นทำให้เกิดความสับสนในช่วงระยะเวลาไม่น้อย แต่ก็ยังมีเหตุการณ์สำคัญในสมัยโกโชซอนยุคปลายตรงกับยุคของราชวงศ์ฮั่นของจีน เกิดการก่อตั้งอาณาจักรแห่งใหม่ทางตอนใต้ของคาบสมุทรเกาหลี โดยประวัตศาสตร์ได้ถ่ายทอดเรื่องราวไว้ ว่ามีขุนพลจากจีน “เหว่ยมั่ง” จากแคว้นเอี๋ยนลี้ภัยมายังโกโชซอน ละเข้ารับใช้จุนผู้ปกครองโกโชซอนในขณะนั้น ได้รับคำสั่งให้ปกป้องดินแดนทางทิศตะวันตก แต่เหว่ยมั่งกับก่อการกบฏยึดอำนาจมาเป็นของตนและก่อตั้งราชวงศ์เหว่ยมั่งโชซอนขึ้น กษัตรย์จุนและทหารจำนวนหนึ่งได้หนีไปตั้งอาณาจักรใหม่ชื่อว่า “อาณาจักรฮัน” โดยพื้นที่นั้นคือเมืองอิกซานในจังหวัดจอลลาเกาหลีใต้ในปัจจุบัน

ในยุคของเหว่ยมั่งได้ขยายอำนาจอย่างกว้างขวางจนถึงในสมัยของหยูฉู่ เมืองจีนนั้นตรงกับยุคราชวงศ์ฮั่น กษัตริย์ “ฮั่นหวูตี้” ได้นำกองทัพเข้ามาโจมตีโกโชซอนจนสำเร็จ ในปี 108 ก่อนคริสตศักราชโกโชซอนจึงได้ตกเป็นเมืองขึ้นของจีนเป็นครั้งแรก ต่อมาอาณาจักรโชซอนโบราณนั้นได้ถูกแบ่งออกเป็น 4 แคว้นด้วยกัน ได้แก่ มณฑลนังนัง มณฑลชินบอน มณฑลอินดุล และมณฑลฮยอนโด แต่เน้นปกครองแค่ที่มณฑลนังนังเท่านั้น เพราะมีทรัพยากรที่อุดมสมบูรณที่สุด เวลาต่อมาพระเจ้าชอยรีได้ประกาศเอกราชจากราชวงศ์ฮั่นให้แก่มณฑลนังนัง แต่ก็ต้องล่มสลายลงจากการถูกโจมตีโดยโกคูรยอในปีคริสตศักราช 313 สามารถขับไล่จีนออกไปได้สำเร็จ เมื่อโกคูรยอได้ผนวกดินแดนนังนังเข้ากับโกคูรยอแล้วจึงก้าวเข้าสู่ยุคสามอาณาจักร หรือเรียกอีกอย่างว่ายุคสามก๊กนั่นเอง

ดังนั้นเมื่ออารยธรรมของจีนจึงเริ่มหลั่งไหลและเข้ามามีอิทธิพลต่อชาวเกาหลี ตั้งแต่ในสมัยราชวงศ์ฮั่นของจีน นี่เองที่ได้เริ่มรับเอาพระพุทธศาสนาอย่างจริงจัง พระพุทธศาสนาจากจีนได้เริ่มเข้ามาในดินแดนเกาหลีต้ังแต่นั้นมา อย่างไรก็ตามการบันทึกการสร้างบ้านแปงเมืองของชาวเกาหลีที่มีบันทึกอย่างจริงจังเกิดขึ้นเม่ือ 57 ปีก่อนคริสต์ศักราช

จากประวัติศาสตร์ทำให้เห็นว่ามีการเข้ามารุกรานพื้นที่โดยส่วนใหญ่จากเมืองจีน เป็นเหตุให้ต้องมาการเสียเอกราชในช่วงระยะเวลาหนึ่ง มีการเกิดอาณาจักรต่างๆ ขึ้นซึ่งยังไม่ได้รวมกันเป็นอาณาจักรเดียว อีกทั้งยังได้อิทธิพลในด้านการสร้างตัวอักษรไปจนถึงการนับถือศาสนาซึ่งในยุคนั้นเป็นการรุ่งเรืองของศาสนาพุทธในอาณาจักรเกาหลีเป็นอย่างมาก เมื่อมีตัวอักษรจึงมีบันทึกเรื่องราวไปจนถึงกฎหมายต่างๆ อีกด้วย อาณาจักรโกโชซอนเจริญไปจนเมื่อมีการเข้าโจมตีของโกคูรยอจึงทำให้อาณาจักรโบราณนั้นสิ้นสุดลง โกโชซอนนับเป็นอาณาจักรแรกของเกาหลีที่ได้ทิ้งเรื่องราวไว้ให้รุ่นหลังได้ศึกษากันต่อไป
     

อ้างอิง

วีระชัย โชคมุกดา. (2555). ประวัติศาสตร์เกาหลี แผ่นดินแห่งความแตกแยกจากอดีตถึงปัจจุบัน. กรุงเทพฯ : ยิปซี.

พระราชปริยัติมุนี (เทียบ สิริญาโณ/มาลัย), อรทัย มีแสง และเดชฤทธิ์ โอฐสู. (2561). พระพุทธศาสนาในสาธารณรัฐเกาหลี: ประวัติศาสตร์ พัฒนาการ ความสัมพันธ์ทางสังคมและสถานการณ์ปัจจุบัน. วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์. 14(12). 2.

runlawan. ยุคโกโชซอน. สืบค้นเมื่อวันที่ 30 กันยายน 2561 จาก : https://kimchulbeer.wordpress.com/ประวัติศาสตร์/ยุคโกโชซอน/

ศูนย์วัฒนธรรมเกาหลี. ประวัติศาสตร์. สืบค้นเมื่อวันที่ 30 กันยายน 2561 จาก : http://thailand.korean-culture.org/th/about-kcc/korean-history.html

อาณาจักรโชซอนโบราณ "KOCHOSUN". สืบค้นเมื่อวันที่ 24 ธันวาคม 2561 จาก : https://www.dek-d.com/board/view/1476768/?fbclid=IwAR2Ebg0lUr0KVZ5ZZwp6A1s0U3nd5bYIR8XCjTTk6B3buOOJkFHZGE4vgbE

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น