เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงแนวคิดต่างๆ ซึ่งเป็นผลมาจากสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาการ (Renaissance) ทำให้ผู้คนในยุโรปมีความคิดที่สร้างสรรค์และเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น เมื่อเข้าสู่สมัยใหม่จึงเกิดศิลปะซึ่งมีความโดดเด่น สวยงาม และมีความเป็นเอกลักษณ์แตกต่างกันมากมาย
ศิลปะแบบโรแมนติก (Romanticism) หรือแบบจินตนาการนิยม เกิดขึ้นในในยุโรปตะวันตก ตอนปลายคริสต์ศตวรรษที่18 ต่อจากศิลปะแบบนีโอ-คลาสสิก เป็นศิลปะที่เน้นอารมณ์ความรู้สึกสะเทือนใจ เร้าใจ แก่ผู้พบเห็น และธรรมชาติ โดยมีความเชื่อว่าคุณค่าของศิลปะเกิดจากอารมณ์ของผู้ชมและผู้สร้างสรรค์ โดยมากแนวคิดของศิลปะในยุคนี้จะสะท้อนออกมาในงานศิลปะแบบภาพวาด ดนตรี และวรรณกรรม
งานจิตรกรรมสมัยโรแมนติกนี้เน้นการใช้ สี เส้น การแรเงา ที่รุนแรง มุ่งให้เกิดความสะเทือนอารมณ์เช่น ภาพ Raft of the Medusa (การอับปางของเรือเมดูซา) วาดโดยเจริโคต์ (Theodore Gericault) ในปี ค.ศ. 1818 เป็นต้น และด้านการดนตรี มีจุดมุ่งหมายที่จะเร้าอารมณ์ความรู้สึกทางจิตใจ ซึ่งมีนักแต่งเพลงที่มีชื่อเสียง เช่น ลุดวิจ ฟาน เบโทเฟน (Beethoven) ผู้ประพันธ์เพลง “ซิมโฟนีหมายเลข 9” เป็นต้น
งานศิลปะแบบโรแมนติกได้รับอิทธิพลมาจากการเปลี่ยนแปลงการทางเมือง สังคม และเศรษฐกิจในสมัยนั้น และความคิดแบบเสรีประชาธิปไตย โดยเฉพาะเหตุการณ์การปฏิวัติในฝรั่งเศส การปฏิวัติอุตสาหกรรม จึงส่งผลให้ชาวยุโรป ละทิ้งเหตุผลตามแบบนีโอ-คลาสสิกที่ยึดติดกับเหตุผล แล้วหันมาทำตามอารมณ์ความต้องการ และความรู้สึกของตนเองอย่างเสรีมากขึ้น
(Raft of the Medusa โดย Gericault)
อ้างอิง
จิตวิสุทธิ์ การิโก .ศิลปะแบบโรแมนติก หรือจินตนิยม . สืบค้นเมื่อ 28 มกราคม 2557, http://53010610128.blogspot.com
ไม่ปรากฎชื่อ .การเปลี่ยนแปลงทางสังคมและวัฒนธรรมของชาติตะวันตก : ศิลปวัฒนธรรมแบบแบบโรแมนติก. สืบค้นเมื่อ 28 มกราคม 2557, จาก http://www.ngwk.ac.th
ไม่ปรากฎชื่อ .ศิลปะแบบโรแมนติก. สืบค้นเมื่อ 28 มกราคม 2557, จาก http://www.ipesk.ac.th
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น